Αψηφώντας τα όργανα του Χρυσοχοΐδη και τους φίλους του, τους «αντιεξουσιαστές», η πορεία ξεκίνησε κανονικά κατά τη διάρκεια της οποίας μοιράστηκε άφθονο προπαγανδιστικό υλικό όπως εφημερίδες, προκηρύξεις και φέιγ βολάν. Στα μέσα της πορείας δόθηκαν συνεντεύξεις σε τοπικά ΜΜΕ που έσπευσαν να καλύψουν το γεγονός. Δυστυχώς γιʼ αυτά δεν έτυχε να εμφανιστεί ούτε ένας «οργισμένος» αντιφασίστας, αφού η μεγάλη αντιφασιστική νίκη των 30 κλόουν που προαναφέραμε ήταν να σπάσουν το φανάρι ενός διερχόμενου ΙΧ και να κρυφτούν μετά στη θαλπωρή του πανεπιστημιακού ασύλου, αφήνοντας μάλιστα πίσω τους και λάφυρα.
Με έντονο παλμό και με ασταμάτητη φωνή η πορεία κατέληξε στην κεντρική πλατεία, αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις σε όσους μας έβλεπαν για πρώτη φορά. Τραγουδώντας τον Εθνικό Ύμνο και παρά το κλίμα τρομοκρατίας που ήθελαν να δημιουργήσουν κάποιοι, καταφέραμε να αποδείξουμε ότι εμείς είμαστε η πραγματική εθνική αντίσταση αφού γιʼ ακόμη μία φορά κερδίσαμε τα πιο εγκάρδια χειροκροτήματα των απλών ανθρώπων που μας έδωσαν τα συγχαρητήρια τους για τον ανιδιοτελή αγώνα που διεξάγουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου